GRUP TERAPİSİ
GRUP TERAPİSİ
Grup terapisi; benzer sorunları yaşayan, belirli sayıda kişinin, bir ya da iki uzman terapistin rehberliğinde, kendilerine ve diğer katılımcılara yardım etmek üzere bir araya geldikleri bir psikoterapi yöntemidir.
Grup terapisinde amaç, bireysel terapide olduğu gibi yaşamsal güçlük ve sorunları çözme becerileri geliştirmektir. Danışanlar hem bireysel, hem de grup ihtiyaçlarını karşılamak için birlikte çalışırlar.
Ayrıca grup ortamında olmak, kişinin, yaşadığı sorunların yalnızca kendisine ait olmadığını, başkalarının da benzer sorunlar yaşadığını anlamasını, sosyal ilişkilerle ilgili sorun çözmesini, bunu yaparken gereksinim duyduğu sosyal desteği almasını kolaylaştırmaktadır.
Terapi hedefleri, grubun türüne ve yapısına göre katılımcıların kişisel gelişimlerini desteklemekten, psikiyatrik hastalıkların iyileştirilmesine kadar geniş bir yelpazede yer alır.
Grup Terapisinin Yararları
Grup terapileri; danışanların kendi sorun ve yaşantılarını, başkalarının da yer aldığı, güvenli bir ortamda ortaya koyarak;
- deneyimlerini birbirlerine aktarmalarını,
- birbirlerinin deneyimlerinden öğrenmelerini,
- birbirlerini model alarak yeni sosyal beceriler edinmelerini,
- farklı kişilerle etkileşime geçerek farklı tutum ve davranışlar edinmelerini,
- bunları grup içinde deneme-sınama fırsatı bularak kendi yaşamlarına aktarmalarını sağlar.
Bu bağlamda, grup terapilerinin tedavi edici etmenleri şu şekilde sıralanabilir.
- Umut aşılama,
- Evrensellik,
- Katkısal bilgi (terapist ya da grup üyelerinden sürece dair bilgi almak),
- Özdeşim ve taklit yoluyla davranış geliştirme,
- Özverili olma,
- Birincil aile özelliklerinin grupta yinelenmesi ve bunun onarıcı niteliği,
- Toplumsallaştırıcı tekniklerin gelişimi,
- Karşılıklı öğrenme,
- Grup bağlılığı,
- Katarsis (duygusal boşalma),
- Varoluşsal etmenler (ölüm, yalnızlık, yaşamın anlamı, sorumluluk vb. varoluşsal gerçeklerle yüzleşmek).
TÜRLER
Grup Terapisinin Türleri
Grup terapileri genel olarak;
- Süreye göre; kısa ya da uzun süreli psikoterapi grupları,
- Amaca göre; gelişim grubu, tedavi grubu, etkileşim grubu, T-grup, kişisel-sosyal beceri geliştirme grubu, aile/çift grupları, travma grupları, şifa ortaklığı (kanser, diyabet, vb. hasta) grupları, madde bağımlılığı (adsız alkolikler, vb.) grupları,
- Yaklaşım türlerine göre; analitik, dinamik, sistemik/aile, davranışçı, bilişsel, Geştalt, TA, dışavurumcu / psikodrama ve art terapi, vb.)
- Grubun yapısına göre; homojen veya heterojen psikoterapi grupları olarak sınıflandırılabilir.
Bireysel terapilerden farklı olarak grup terapisinde bir gruba ait olma ve birliktelik hissi yoğun olarak yaşantılanır. Grup terapilerinde, grup dinamiği ve aktarım, kişilerarası etkileşim süreçlerini harekete geçirdiği için, ruhsal çatışmalar, bireysel terapilere oranla çok daha kolay biçimde su yüzüne çıkar ve bunlar üzerinde çalışma fırsatı doğar. Bu nedenle, duruma göre, grup terapilerinde daha hızlı ilerleme ve ekonomi sağlanır.
Kaynak: Irvin D. Yalom (1992). Grup Psikoterapisinin Teori ve Pratiği, Çev. Doç. Dr. Ataman Tangör, Dr. Özgür Karaçam, İstanbul: Nobel Tıp.